اکالیپتوس در 95 درصد از جنگل های استرالیا انتشار دارد. در ایران به ویژه در منطقه خلیج عمانی شامل قسمت هایی از بلوچستان، کرمان، هرمزگان، فارس، بوشهر، خوزستان، کهکیلویه و بویراحمد، ایلام و باختران و هم چنین به طور پراکنده در سواحل دریای خزر به ویژه شرق آن، کشت می شود. اسانس اوکالیپتوس معطر بوده و به عنوان آنتی سپتیک و معرق و خلط آور به کار می رود. ترکیب های اسانس برگ دو گونه اکالیپتوس مورد بررسی قرار گرفت. از گونه E.gillii در کل 4 درصد وزنی اسانس به دست آمد که 2.94 درصد آن پس از نیم ساعت از جز اول و 1.06 درصد پس از دو ساعت از جز دوم جدا شد. و از گونه E.leu.coxylon در کل 3.15 درصد وزنی نسبت به برگ خشک اسانس به دست آمد که 2 درصد اسانس در نیم ساعت اول و 1.15 درصد در پایان اسانس گیری جمع آوری گردید. شناسایی ترکیبات دو گونه فوق به ترتیب وجود 14 ترکیب و 8 ترکیب را بیان می نمود که عمده ترین ترکیب ها در جز اول و دوم E.gillii به ترتیب شامل 1 و 8 سینئول (78.13% و 36.77%)، آلفا-پینن (% 10.44 و 26.77%) و ترانس پینوکارواول (%6.14 و %4.67) و سزکوئی ترپن های ویریدی فلورول (%11.5) و بتا ایدسمول (%7.15) که فقط در جز دوم وجود داشتند. عمده ترین ترکیب های جز اول و دوم E.leu-coxylon به ترتیب شامل 1 و 8- سینئول (%89.07 و %77.06)، آلفا پینن (%4.5 و %11.5)، آلفا ترپینئول (%1.83 و %2.21) و ویریدی فلورول (%0.65 و %5.39) بودند.

1مقدمه: خارج نشدن استنت دبل جی در موعد مقرر و باقی ماندن آن، عوارض زیادی برای بیمار به دنبال خواهد داشت. در این مطالعه قصد داریم با توجه به اهمیت پیگیری و خارج سازی به موقع استنت های دبل جی و اهمیت پیگیری بیماران، به بررسی دو رویکرد پیگیری و فالوآپ بیماران پس از اعمال جراحی اورولوژیک بپردازیم. روش بررسی: این مطالعه از نوع گذشته نگر و در بیمارستان ضیائیان انجام شده است. تعداد 573 بیمار طی مدت 10 سال و در دوبازه زمانی 5 ساله تحت تعبیه استنت دبل جی قرار گرفتند که از این میان تعداد 8 بیمار واجد شرایط عنوان استنت دبل جی فراموش شده بوده اند. یافته ها: در  بازه زمانی 5 ساله تعداد موارد تعبیه استنت دبل جی در بیمارستان ضیائیان 224 مورد بوده است که تعداد 7 مورد به علت عدم ادامه درمان پیگیری و در نتیجه عدم خروج استنت بستری شدند. در فاصله سال های 1398 تا 1402 تعداد موارد تعبیه دبل جی، 349 مورد بوده است که تعداد 3 بیمار جهت پیگیری درمانی و خارج سازی استنت دبل جی با سیستم پیگیری تلفنی فراخوانی شدند. نتیجه گیری: در این مطالعه تلاش شده است که نقش طراحی سیستم های کم هزینه پیگیری جهت ادامه درمان بررسی های پساجراحی، به صورت شفاف ارائه شود تا پزشکان و سایر کادر درمان به اهمیت ارائه و طراحی یک نظام هماهنگ، ساده سازی شده، عملیاتی و ارزان قیمت در پیگیری منسجم بیماران پی ببرند.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

زمینه ی مطالعه: توانایی میکروارگانیسم در زنده ماندن در طول قسمت فوقانی لوله گوارش و کولونیزه شدن در روده بزرگ، نکته ی کلیدی در عملکرد آن به عنوان باکتری پروبیوتیک می باشد. استرس اسید و نمک صفراوی از مهمترین چالش هایی هستند که میکروارگانیسم در این مسیر با آن ها مواجه می شود و مقاومت به آن ها از ویژگی های مطلوب سویه های پروبیوتیکی می باشد. از سوی دیگر، استفاده از نگهدارنده های طبیعی مانند اسانس و عصاره های گیاهی به صورت ترکیبی با سایر فاکتورهای حفاظت کننده بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالی که پاسخ میکروارگانیسم به سطوح تحت کشنده ی استرس اسانس ممکن است باعث تغییر حساسیت به سایر استرس ها شود. هدف: هدف این مطالعه بررسی رشد و مقاومت به اسید و نمک های صفراوی در سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی در پاسخ به استرس اسانس کاکوتی می باشد. روش کار: لوله های حاوی MRS broth با غلظت های مختلف اسانس کاکوتی، نمک صفراوی و pH های مختلف با دوز مشخصی از سویه لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی تلقیح و گرمخانه گذاری شدند. نمونه ها در زمان های t0و t1جمع آوری شده و تعداد واحد های تشکیل دهنده ی کلنی در هر میلی لیتر تعیین شد. غلظتی که در آن حداقل 2 لوگ کاهش زنده مانی مشاهده شد به عنوان دوز کشنده و غلظت های قبل از آن به عنوان تحت کشنده شناسایی شدند. پس از آن تاثیر مواجهه با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی بر مقاومت به دوز کشنده ی استرس ها و منحنی رشد لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دوز کشنده اسانس کاکوتی 1500 پی پی ام و دوز تحت کشنده آن 1000 پی پی ام تعیین شد. دوز کشنده نمک صفراوی 2/0 درصد و pH کشنده نیز 5/2 گزارش شدند. مواجهه قبلی با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی (1000 پی پی ام) موجب افزایش معنادار زنده مانی در مواجهه با سطح کشنده استرس ها شد و بر منحنی رشد میکروارگانیسم در حضور نمک های صفراوی و pH اسیدی تاثیرگذار بود. نتیجه گیری نهایی: مواجهه با سطح تحت کشنده اسانس کاکوتی موجب تقویت حفاظت متقاطع در برابر شرایط اسیدی و نمک های صفراوی شد.

هدف از این پژوهش بررسی اثر نوع باکتری (لاکتوباسیلوس رامنسوس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم) و سیستم درون پوشانی (امولسیون چند لایه و ساده) بر ویژگی های فیزیکو شیمیایی، پایداری و زنده مانی باکتری ها بود. اندازه ذره نمونه های امولسیون-های LR-ME (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی شده در امولسیون چند لایه)، LR-E (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی شده در امولسیون ساده)، LP-ME (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی شده در امولسیون چند لایه) و LP-E (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی شده در امولسیون ساده) به ترتیب 63/10، 53/3، 47/10 و 19/4 میکرومتر اندازه گیری شد. همان گونه که از نتایج بر می آید نمونه های امولسیون چند لایه اندازه ذره بزرگتری نسبت به امولسیون ساده داشتند. اما نوع باکتری تاثیری بر اندازه ذرات نمونه ها نداشت. بررسی نتایج اسپن نمونه ها نشان داد که نمونه ها امولسیون ساده دارای پراکندگی بیشتری نسبت به امولسیون های چند لایه بودند. پتانسل زتا نمونه های امولسیون LR-ME، LR-E، LP-ME و LP-E به ترتیب 26/51-، 35/39-، 65/56-و 25/30-میلی ولت اندازه گیری شد. نمونه های امولسیون چند لایه پتانسل زتا منفی تری نسبت به امولسیون ساده داشتند اما نوع باکتری تاثیری بر پتانسل زتا نمونه ها نداشت. نمونه های امولسیون چند لایه پایداری بالاتری نسبت به امولسیون ساده داشتند. اما نوع باکتری تاثیری بر پایداری نمونه ها نداشت. تعداد باکتری شمارش شده در نمونه های LR (لاکتوباسیلوس رامنسوس درون پوشانی نشده)، LR-ME، LR-E، LP (لاکتوباسیلوس پلانتاروم درون پوشانی نشده)، LP-ME و LP-E به ترتیب 49/8، 48/8، 51/8، 41/8، 37/8 و 39/8 اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درون پوشانی با امولسیون چند لایه بهترین روش برای نگهداری باکتری های پروبیوتیک است.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.